ROUW
Rouw is de achterkant van liefde
Rouwen is je houvast verliezen, zoeken, vallen en opstaan. Niets is meer zoals was. Je komt terecht in een onbekend gebied, het ‘land van rouw’.
Er bestaat geen vastomlijnde manier om het verlies van een dierbare te verwerken. Iedereen rouwt op zijn of haar manier. Er kunnen verschillende emoties en gevoelens naar boven komen, zoals verdriet, boosheid, angst, jaloezie, schuldgevoel, het gevoel van falen of wellicht een gevoel van opluchting. Voor iedereen is het anders en emoties kunnen door elkaar heen lopen, zodat je af en toe denkt weer ‘bij af’ te zijn. Het is een proces van heen en weer bewegen tussen vooruitgang en achteruitgang.
Rouwen is ‘roeien met twee riemen’
De ene riem is gericht op het verlies. Op allerlei manieren vraagt het verlies om aandacht. Dat merk je fysiek en mentaal. Je denkt aan de overledene, praat erover, haalt herinneringen op, bezoekt het kerkhof, hebt verdriet, bent in de war enz. Het kost tijd om echt tot je door te laten dringen dat je leven onomkeerbaar is veranderd.
De andere riem is gericht op herstel. Zo goed en zo kwaad als het kan probeer je door te gaan met je leven en de draad weer op te pakken. Je geeft het leven opnieuw vorm en gaat door met het leven. In de loop van de tijd zal het verlies ‘een plekje krijgen’ en heb je een nieuwe invulling aan je leven toegevoegd met een speciaal plekje voor de overledene. Je hebt het verlies geïntegreerd in je leven.
Rouwen is je heen en weer bewegen tussen die twee gebieden. In je eigen tempo, op je eigen manier. Roei je met één riem, dan draai je rondjes en kom je niet echt verder……
Rouwen doet iedereen weer anders. Zoals ieder mens uniek is, zo gaat iedereen op zijn/haar eigen manier door dit proces heen. Iedere situatie is daarbij anders, ieder verlies is anders. Er is geen goed of fout. De meeste mensen komen er op eigen kracht met hulp van hun omgeving doorheen. Maar soms kom je er alleen niet uit. Dan wordt het tijd om hulp te zoeken.
Wanneer hulp inschakelen?
- Als je er zelf behoefte aan hebt. Je zit ‘vast’, er lijkt geen beweging in je rouwproces te zitten.
- Je hebt geen idee hoe je de dag door moet komen
- Je weet je tranen niet te stoppen
- Je hebt geen idee wat je beter wel of niet kunt doen
- Je vraagt je af of het normaal is dat je ineens zo moe bent, zo slecht slaapt enz..
- Je vraagt je af hoe het met je kinderen moet, of je het wel goed doet
- Er zijn weinig tot geen mensen in je omgeving waarmee je echt eens kunt praten.
Met mijn deskundigheid, jarenlange ervaring en het luisterend oor, kan ik je helpen om weer grip te krijgen op je leven. Erkenning krijgen voor je verdriet is essentieel. Ook misschien voor een overlijden dat 30 jaar geleden heeft plaats gevonden.
